Rodzicielstwo na dwa głosy. Małgorzata uchyla drzwi do pokoiku swych dzieci a psycholog z dwudziestoletnim stażem komentuje zza pleców.
Ta książka jest zaproszeniem do dziecięcych pokoi pisarki, więc jeśli zaprosiła, to może warto zajrzeć?

Widoki z mojego okna wzięły się z prób krótkopisania Małgorzaty Kalicińskiej. Autorka upierała się, że nie radzi sobie z krótkimi formami, ale uparta Joanna Laprus Mikulska, pierwsza redaktor naczelna wznowionego po wojnie (2008 r) czasopisma Bluszcz, namówiła skutecznie Kalicińską do współpracy.

Jeszcze niedawno lot w maszynie cięższej od powietrza uważano za mrzonkę marzycieli budujących skrzydła do skoków ze zboczy.Dziś, w erze dreamlinerów, ludzie powracają do szybowania, czyli do korzeni lotnictwa.

Zapraszamy za kulisy sportu, w którym Polacy od lat odnoszą sukcesy. Zapraszamy na rozmowę z kimś, kogo ukształtowało żeglarstwo, ale w szybownictwie osiągnął wszystko, co jest w nim do osiągnięcia. Z kimś, kto jeśli jest drugi, czuje, jakby był ostatni.

Krótki traktat Dōgena Kigena, trzynastowiecznego wielkiego myśliciela i reformatora buddyzmu zen, opatrzony komentarzem współczesnego mistrza zen Kōshō Uchiyamy.

Dzigar Kongtrül udzielił mi kiedyś bardzo użytecznej instrukcji, która pozwoliła mi przyjrzeć się bliżej wzorcowi odruchowego odsuwania się od bycia obecnym. Była to nauka dotycząca szenpa. To tybetańskie słowo zwykle tłumaczy się jako ,,przywiązanie’‘. Inny wariant tłumaczenia to ,,złapanie na haczyk’‘, utknięcie.

Julka i Kulka, dziewczynka i jej psina, dwie przyjaciółki na zabój, mieszkają na barce wraz z Mamą a na podwieczorek do Babci przeprawiają się motorówką przez zatokę, w której (prawdopodobnie) mieszka Potwór Morski. Wkrótce, nieoczekiwanie, zamieszka z nimi Ptak.

Ani Pema Chödrön znana jest buddystom całego świata głównie ze swoich urzekających, a jednocześnie praktycznych interpretacji przekazów buddyzmu tybetańskiego adresowanych do jego zachodnich uczniów.

Współczesność nie jest łatwym czasem dla ludzi wierzących.
Postępująca sekularyzacja z jednej strony i rozwój skrajnych form
religijności z drugiej spowodowały, że w sferze duchowości stoimy
w praktyce wobec alternatywy: albo fanatyczny fundamentalizm, albo
dialog między religiami.

Wiewiór Wystraszny nie lubi niespodzianek, boi się bakterii, kosmitów, rekinów i w ogóle wszystkiego tego, co zamieszkuje Nieznane. A Nieznane jest wszystko, poza bezpiecznym drzewem, gdzie rytm dnia wyznaczają kolejne posiłki i baczne wypatrywanie, czy aby nie zbliża się jakieś zagrożenie.

Rzeczywistość nie ma o niczym pojęcia.
Rzeczywistość jest pełna wątpliwości i niepewności.
Rzeczywistość bywa napalona i miewa dni, kiedy lubi czytać gazetki z dowcipami.

Nie ma co do tego wątpliwości: zazen jest głupotą. Zazen jest również nudny. Po prawdzie chyba trudno byłoby znaleźć nudniejsze ćwiczenie.

Shunruyu Suzuki – nauczyciel zen w tradycji soto, który spopularyzował buddyzm zen w Stanach, zwłaszcza w San Francisco, dokąd przybył z Japonii w 1959 roku. Od dwunastego roku życia studiował zen i przebywał w klasztorze buddyjskim, toteż amerykańska, rozcieńczona wersja buddyzmu mocno go zaskoczyła.

Legendarna książka Shunryu Suzukiego, jedna z najważniejszych pozycji zachodniego zen, podręcznik dwóch pokoleń nauczycieli i uczniów tradycji zen soto znów w Polsce!

Po niemal trzydziestu latach wydajemy ponownie zbiór mów Dharmy wielkiego Japończyka, tym razem w przejrzanym i uzupełnionym tłumaczeniu, z opuszczonym przez poprzedniego wydawcę oryginalnym wstępem Zentatsu Richarda Bakera oraz nowym, napisanym specjalnie dla polskiego wydania wstępem innego ucznia roshiego Suzukiego, roshiego Jakusho Kwonga.

Umysł zen, umysł początkującego to pozycja podstawowa, obowiązkowa w każdej biblioteczce zachodniego buddysty, szczególnie podążającego drogą zen.

Stereotypowy buddysta z Zachodu to blady intelektualista pogrążony w medytacji i studiowaniu koanów. Jeśli posiada odtwarzacz CD, słucha raczej czegoś w rodzaju śpiewów mnichów z Tybetu. Mówi niewiele, raczej artykułuje niż gada, a już na pewno nie opowiada anegdot. Jest w średnim wieku, albo przynajmniej zachowuje się, jakby był. Głównie siedzi.

Yasunari Kawabata (ur. 14.06.1899, zm. 16.04.1972) był pierwszym japońskim pisarzem uhonorowanym nagrodą Nobla za “mistrzostwo pisarskie, które oddaje istotę japońskiej świadomości”.

Nauczyciel zen i terapeuta z Nowego Yorku.
Urzekł nas nie tylko bezpośredniością i głębią wglądu lecz także autoironią, w której daje się wyczuć ciepło i akceptację dla innych.

Hobbystycznie tłumaczy ze starożytnej greki, czyta gdy syn ogląda telewizję. Stara się kontrolować swoją kompulsywną punktualność.

Camilla Gryski urodziła się w Wiekiej Brytanii, ale mieszka i pracuje w Kanadzie, jest nauczycielką, bibliotekarką, gawędziarką, pisarką a także uznanym i nagradzanym klaunem-terapeutą w dziecięcych hospicjach oraz szpitalach hematologicznych i onkologicznych.

Diane Eshin Rizetto jest amerykańską nauczycielką zen w tradycji Soto i członkinią Szkoły Zen Zwykły Umysł. Oprócz medytacji i uczestnictwa w odosobnieniach Diane zaleca swoim uczniom także poszukiwanie zrozumienia poprzez doświadczanie wszelkich przejawów życia w codziennych obowiązkach, życiu rodzinnym, pracy i społeczności.

Mélanie Watt jest kanadyjską pisarką i ilustratorką popularnych i wielokrotnie nagradzanych książek dla dzieci. Jest jeszcze w dużym stopniu dzieckiem, bo urodziła się całkiem niedawno – 20 sierpnia 1975 roku w Trois-Rivières.

Charlotte Joko Beck jest amerykańską nauczycielką zen oraz autorką popularnych również w Polce książek „Zen na co dzień: miłośc i praca” i „Żywy zen, nic niezwykłego”.

Rafe Martin urodził się w Nowym Jorku podczas burzy śnieżnej w 1964 roku, po tym, jak huragan zniszczył Bazę Sił Powietrznych w Everglades, gdzie stacjonował jego ojciec. Być może właśnie to gwałtowne przejście z ciepłych, prenatalnych tropików w śnieżną ciemność uczyniło jego życie pełnym marzeń i fantazji.

Oddajemy w Państwa ręce kolejną książkę znanej w całym świecie zen współzałożycielki szkoły zen Zwykły Umysł Charlotte Joko Beck, uczennicy m.in. roshiego Maezumiego. Mimo to, iż rozpoczęła praktykę w wieku ponad czterdziestu lat, jako nauczycielka stała się jedną z najbardziej wpływowych kobiet w świecie zen, a jej publikacje weszły do kanonu literatury buddyzmu Zachodu.